ارتباط كيفيت زندگي و تيپ شخصيتي دي با طرحواره ناسازگار اوليه در بيماران قلبي باي پس عروق كرونر

هدف: ارتباط كيفيت زندگي و تيپ شخصيتي دي (بازداري هيجاني و عاطفه منفي) با طرحواره ناسازگار اوليه در بيماران قلبي باي پس عروق كرونر روش：روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري بيماران باي پس عروق كرونر مراجعه كننده به مركز بازتواني قلب تهران مي باشند كه از ميان آن ها 378 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقياس كيفيت زندگي (SF-36)، مقياس طرح واره ناسازگار اوليه (يانگ) و مقياس تيپ شخصيتي دي دنولت 2005 بود. نتايج: يافته ها نشان داد بين كيفيات زنادگي و طرحواره همبستگي معني دار و منفي وجود داشت. همچنين بين بازداري اجتماعي و طرحواره يانگ همبستگي معني دار و مثبت وجود داشت. يعني با افزايش كارامدي طرحواره ها بازداري اجتماعي نيز افزايش مي يابد. هم چنين بين عاطفه منفي با طرحواره رابطه وجود دارد. نتيجه گيري: عوامل روانشناختي در بروز و ميزان بهبودي بيماري قلبي عروقي تاثير به سزايي دارد كه يكي از اين عوامل وجود تيپ شخصيتي دي (عاطفه منفي و بازداري هيجاني) مي باشد كه عاطفه منفي ارتباط مثبت و معناداري با طرحواره هاي ناسازگار اوليه و شناخت هاي منفي دارد كه همه ي اين عوامل تاثيرات مهمي را روي كيفيت زندگي بيماران قلبي دارند با افزايش كيفيت زندگي مي توان تاثيرات قابل توجهي در كاهش بروز بيماري هاي قلبي و تسريع در روند بهبودي اين بيماران شد.