بررسي رابطه اميدواري و تاب آوري بر خودكارآمدي تحصيلي

پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه اميدواري و تاب آوري بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان انجام گرفته است. به همين منظور از بين دانشجويان دانشگاه فرهنگيان شهرستان دزفول در سال تحصيلي 93-1392، 200 نفر از طريق جدول كرجسي و مورگان و روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گرداوري داده ها از مقياس اميدواري اشنايدر، مقياس تاب آوري ديويدسون و كونور و پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان اون و فرامن استفاده شد. همچنين براي تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين مولفه هاي تاب آوري (احساس توانايي فردي، مقاومت در برابر تاثيرات منفي، پذيرش مثبت تغيير، اعتماد به غرايز فردي، احساس حمايت اجتماعي، ايمان و حل مسئله) و اميدواري (تفكر عاملي، راهبردها) با خودكارآمدي تحصيلي رابطه مثبت معناداري وجود دارد (0.01>P)، هم چنين از ميان متغيرهاي پژوهش پذيرش مثبت تغيير، راهبردها و احساس توانايي فردي پيش بيني كننده مثبت و معنادار خودكارامدي تحصيلي در نمونه دانشجويان اين دانشگاه بوده است.