تاثير زمان برداشت، رطوبت خاك و رقم بر صدمات مكانيكي و خصوصيات رئولوژيك سيب زميني

سيب زميني پس از گندم، برنج و ذرت ، مهمترين محصول زراعي جهان به شمار مي آيد.همواره بخش عمده اي از سيب زميني در مراحل برداشت و پس از برداشت از بين مي رود كه مطالعه پارامترهاي تاثير گذار بر اين صدمات مي تواند در مديريت كاهش ضايعات موثر واقع شود. در اين تحقيق، تاثير رقم، زمان برداشت و رطوبت خاك بر روي ميزان صدمات مكانيكي ايجاد شده و بعضي خصوصيات رئولوژيك مانند انرژي شكست، مقاومت به نفوذ و واهلش در حين برداشت و پس از انبار ماني دو ماهه در قالب طرح آماري فاكتوريل بررسي شد. نتايج نشان داد رقم، تاريخ برداشت و رطوبت خاك تاثير معني داري بر ميزان صدمه وارده بر سيب زمين در هنگام برداشت و پس از انبار ماني دارد. از اين نظر رقم آگريا بيشترين ميزان صدمه را نسبت به دو رقم سانته و فونتانا دارا بود. بيشترين ميزان صدمه مربوط به برداشت در خاك داراي رطوبت 9 درصد (نقطه پژمردگي) بود و كمترين ميزان صدمه مربوط به برداشت در خاك با رطوبت 15 درصد (ظرفيت مزرعه اي) بود. در برداشت زود هنگام ( اواسط شهريور) بيشترين ميزان صدمه و برداشت دير هنگام ( اواخر مهر ماه) كمترين ميزان درصد صدمه به سيب زميني حاصل شد. نتايج مربوط به خواص ژئولوژيك نشان داد كه رقم، زمان برداشت و مدت انبار ماني اثر معني داري بر روي خصوصيات رئولوژيك داشته بطوريكه بيشترين انرژي مورد نياز براي شكست برابر 87/22 ميلي ژول مربوط به واريته فونتانا بود و كمترين آن به ميزان 73/34 ميلي ژول مربوط به واريته آگريا بود.