افزايش مقياس اكسترودر تك پيچ به كمك روش بنيادين

فشرده سازي مواد زيست توده كه غالبا داراي چگالي پايين هستند، روشي مناسب براي افزايش چگالي، كاهش هزينه هاي حمل و نقل، تسهيل كاربرد و انبارداري اين قبيل مواد مي باشد. در سالهاي اخير پيشرفت هاي چشم گيري در زمينه ي توليد دانش مرتبط با دستگاه هاي فشرده ساز به ويژه اكسترودر در كشور صورت پذيرفته كه اكثرا در قالب پايان نامه ، گزارش، مقاله و در نهايت به صورت پتنت منتشر شده است. متاسفانه اكثر اين فعاليتها در اين مرحله متوقف شده و به مرحله نيمه صنعتي و صنعتي ترسيده و نتوانسته در ارتقاء صنعتي و تجاري كشور مفيد اثر واقع گردند. افزايش مقياس روشي است كه امكان انتقال دانش بدست آمده از يك نمونه ي آزمايشگاهي كوچك به نمونه با ابعاد صنعتي را فراهم م يكند. با توجه به اهميت موضوع قوانين و تئوري هاي زيادي براي افزايش مقياس و تعيين فاكتورهاي مقياس ارائه شده است. روش بنيادين، روشي است كه در آن بر مبناي معادلات حاكم بر موازنه جرم، حرارت و مومنتم، روند مناسب براي افزايش مقياس تعيين مي شود. هدف اين تحقيق استفاده از روش بنيادين براي افزايش مقياس يك اكسترود آزمايشگاهي مي باشد كه براي توليد پلت از كود كمپوست تهيه شده از زباله هاي آلي شهري طراحي و ساخته شده است. در اين تحقيق با ثابت فرض كردن مصرف انرژي ويژه، زمان اقامت و نرخ برشي كه عوامل تاثير گذار بر پارامترهاي كيفي پلت هستند و حل همزمان معادلات، فاكتورهاي مقياسي براي افزايش مقياس اكسترودر بدست آمد. فاكتورهاي مقياس ضرايبي هستند كه مدل ازمايشاهي و مدل واقعي را به هم مرتبط مي سازد.