بررسي و تعيين ميزاى تلفات برداشت گندم آبي ديم در استان چهارمحال بختياري

در مراحل مختلف توليد ضايعات در هنگام برداشت توسط كمباين از عمده ترين مشكلات موجود در فرايند توليد گندم محسوب مي شود. لذا شناخت و تعيين ميزان ضايعات برداشت از گام هاي ضروري به منظور دستيابي به راهكارهاي كاهش تلفات در اين بخش به حساب مي آيد. اندازه گيري تلفات برداشت گندم در سه شهرستان لردگان، بروجن و شهر كرد از دو نمونه گندم آبي ( اميد) و گندم ديم (سرداري) در دو رطوبت 12% و 14% درصد در سال 90 انجام شد. در اين مطالعه تلفات برداشت شامل تلفات طبيعي محصول، سكوي برش، خرمنكوب، تفات انتهايي، تلفات شكستگي و تلفات كل بود. اين آزمايش در قالب بلوك هاي كاملا تصادفي و به روش كرت هاي خرد شده در مكان در چهار تكرار اجرا گرديد. نتايج نشان داد كه اثرات اصلي رطوبت و رقم گندم و همچنين اثرات متقابل رقم رد رطوبت و شهرستان در رقم در رطوبت در سطح 1% معني دار شد. بيشترين تلفات گندم مربوط به رقم سرداري در رطوبت 12% برابر با 6/23 و در رطوبت 14% برابر با 4/35 درصد بوده است و در رقم اميد با رطوبت 12% برابر 5/1% و در رطوبت 14% درصد برابر با 3/46 درصد اندازه گيري شدند. بيشترين ميزان تلفات مربوط به سكوي برش به ميزان 58/5% درصد، تلفات واحد خرمنكوب 6/1%، تلفات واحد انتهايي 19/9% و تفات طبيعي محصول 15/5% درصد از كل تلفات بود. با كاهش رطوبت 2% درصد در زمان برداشت بيشترين تلفات گندم در رقم سرداري 1/88 درصد و كمترين تلفات در رقم اميد 1/64% درصد بود.