مقايسه ي انرژي مصرف شده در سه روش عمليات خاك ورزي و كاشت بذر

به منظور بررسي انرژي مصرف شده در عمليات خاكورزي در زراعت گندم، سه سامانه خاكورزي شامل خاكورزي مرسوم (شخم با گاوآهن، ديسك زدن، تسطيح، كود پاشي و كاشت بذر) به عنوان حداكثر خاكورزي و عمليات با ماشين چندكاره به عنوان كم خاكورزي و عمليات كاشت با دستگاه كشت مستقيم به عنوان عمليات بي خاكورزي طي سه سال متوالي با يكديگر مقايسه شدند. داده ها در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي مورد مقايسه و ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تجزيه واريانس سوخت مصرف شده در سه سامانه خاكورزي در سطح يك درصد معني دار شد. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه سوخت (انرژي) مصرف شده در روش مرسوم (58/33 ليتر در هكتار)، حدود دو برابر سامانه كم خاكورزي ( 29 ليتر در هكتار) و حدود چهار برابر روش بي خاكورزي ( 14 ليتر در هكتار) است. اين امر ناشي از تعدد عمليات خاكورزي در خاك ورزي مرسوم مي باشد. ميانگين عملكرد محصول در عمليات خاكورزي انجام شده برابر 7/85 و 7/68 و 5/21 تن در هكتار به ترتيب براي روش مرسوم، كم خاكورزي و بي خاكورزي بدست آمد. لذا براي انجام عمليات خاكورزي و كاشت به منظور كاهش انرژي صرف شده در عمليات و نيز كاهش تردد تراكتور در مزرعه كه منجر به كاهش هزينه هاي توليد محصول، افزايش درآمد و كاهش فشردگي خاك مزرعه ميشود، استفاده از روش بي خاكورزي در مزارعي كه خاك آن از تراكم بسيار كمي برخوردارند و بقاياي گياهي نسبتاً كمي دارند و آبياري به طريق كلاسيك و يا نزولات آسماني تأمين مي شود (به ويژه اراضي ديم) و روش كم خاكورزي در تمام شرايط فيزيكي و آبياري اراضي، به جاي روش مرسوم (حداكثر خاكورزي) توصيه مي شود.