بررسي اثر عمق، عرض و زاويه نفوذ ادوات باريك خاكورز بر نيروي كششي در انباره خاك

بهينه سازي ساختار بستر بذر و آماده نمودن زمين هاي كشاورزي به منظور كاشت محصول، با نگاه به كاهش انرژي مصرفي از مسائل مهم در كشاورزي دقيق به شمار مي رود. با توجه به حجم بالاي عمليات در سيستم خاكورزي مرسوم، اين بخش بيش از نيمي از انرژي توليد محصول را به خود اختصاص مي دهد. در اين تحقيق، برهم كن ش تيغه و خاك به روش تجربي در دستگاه انباره خاك مورد بررسي قرار گرفته است. خاك موجود در انباره خاك از نوع ماسه با دانه بندي خوب تعيين شد. آزمايشات بصورت فاكتوريل و در قالب طرح كامل تصادفي با سه تكرار انجام گرفت. تيمارهاي مورد آزمايش شامل عمق خاكورزي (10 و 20 و 25 سانتيمتر) زاويه ابزار ( 60 و 70 و 90 درجه) و عرض تيغه ( 3 و 6 سانتي متر) و صفات اندازه گيري شامل نيروي كششي، نيروي عمودي و سطح به هم خورده خاك مي باشد. نتايج نشان داد كه اثرات متقابل دوگانه تيمارها بر مقدار نيروي كششي و مساحت به هم خورده خاك در سطح احتمال 99 ٪ معني دار مي باشد. نتايج مربوط به مقايسه ميانگين ها نشان داد كه تركيب عمق 25 سانتي متر و زاويه 90 درجه بيشترين مقدار بهم خوردگي خاك و نيز بالاترين مقدار نيروي كششي را نياز دارد. همچنين نتايج مربوط به مقايسه ميانگين ها براي بازده نيروي كششي نشان داد كه بهترين تركيب به منظور افزايش نيروي كششي استفاده از تيغه 3 سانتي متر، زاويه 60 درجه و عمق كار 10 سانتي متر مي باشد. مقايسه نتايج بدست آمده با نتايج مدل تحليلي مك كيز نشان داد كه داده هاي بدست آمده از نظر كيفي با نتايج مدل مك كيز تطابق كاملي دارد.