تاثير روش بي خاك ورزي و تراكم بذر بر عملكرد ذرت دانه اي در شمال خوزستان

كاشت بدون خاك ورزي ذرت در خوزستان، با حذف آبياري پيش كاشت و عمليات تهيه زمين، كاشت را 2-3 هفته به جلو مي اندازد، اما لازم است تا از استقرار تعداد كافي بوته مطمئن گرديد. لذا به منظور بررسي تاثير بي خاك ورزي و تراكم بذر بر عملكرد ذرت دانه اي، آزمايشي در تابستان 1389 به صورت اسپليت پلات در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در كشت و صنعت شهيد رجايي دزفول اجرا شد. پلات اصلي (A) شامل سه روش تهيه بستر a1) بي خاك ورزي، a2) كم خاك ورزي و a3) خاك ورزي مرسوم و پلات فرعي (B) شامل سه تراكم بوته b1 و 12سانتي متر ، b2 و 16 سانتي متر ، b3 و 20 سانتي متر بين بوته ها بودند. نتايج نشان داد كه عامل خاك ورزي تاثير معني داري در سطح 1% بر تعداد بوته در واحد سطح و طول بلال و در سطح 5% بر روزن هزار دانه، سطح برگ، عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيكي ذرت داشته است. همچنين عامل تراكم بذر تاثير معني داري در سطح 1% بر تعداد بوته و شاخص سطح برگ و در سطح 5% بر عملكرد دانه داشت. شاخص مخروطي خاك در روش بي خاك ورزي، در عمق تفريبي 0-15 سانتيمتري بيشتر اما در اعماق پايين تر نوعا كمتر از دو روش ديگر بود. جرم مخصوص ظاهري خاك، تا عمق 10 سانتيمتر روند افزايشي داشته، اما پس از آن بي خاك ورزي از جرم مخصوص ظاهري كمتري نسبت به دو روش ديگر بر خوردار بود.