مدل سازي رياضي و اعتبار سنجي فرآيند خشك شدن بستر عميق ذرت در يك خشك كن بازگردشي كنترل خودكار

اطلاع از رطوبت دانه در هر لحظه و در مكان هاي مختلف از بستر يك خشك كن، از يك طرف در بهينه سازي مصرف انرژي در خشك كن موثر است و از طرف ديگر يكي از فاكتورهاي مهم در طراحي خشك كن به شمار مي رود. يكي از ارزانترين روش ها براي نيل به اين هدف و كنترل ديناميك فرايند خشك كردن شبيه سازي رايانه اي است. براي نيل به اين هدف، يك خشك كن وعده اي بستر عميق در مقياس آژمايشگاهي بازسازي شد و به سازوكارهاي كنترلي لازم مجهز گرديد. خشك شدن ذرت در اين خشك كن وعده اي بستر عميق به كمك كدل معادلات ديفرانسيل با مشتقات جزئي، شبيه سازي شد. مدل از چهار معادله غير خطي مشتقات جزئي حاصل از معادلات انتقال حرارت و جرم حاصل شده است. حل عددي مدل مذكور با نوشتن برنامه كامپيوتري در محيط نرم افزاري فورترن انجام شد. آزمايش هاي تجبي تحت شرايط مختلف خشكاندن شال دبي جرمي هواي خشك كننده در سه سطح (0/19 و 0/26 و 0/33kg.m-2.s-1) و دماي هواي خشك كننده در سه سطح ( 50 و 60 و 70 درجه سلسيوس) و دو حالت بازگردش/ عدم باز گردش هواي خروجي ، در سه تكرار انجام شد. از مقايسه نتايج تجربي و مدل زياضي مشخص شد كه رطوبت پيش بيني شده توسط مدل و رطوبت حاصل از داده هاي تجربي داراي روند مشابهي هستند و مدل اعتبار لازم در تخمين رطوبت متوسط محصول برخودار مي باشد. متوسط انحراف نسبي بين مدل شبيه سازي و داده هاي تجربي در تخمين رطوبت متوسط محصول د رحدود 15% و در 30 دقيقه پاياني خشك شدن 8/3% مي باشد.