استفادي از ضايعات گلابگيري براي بهبود خصوصيات مكانيكي و قابليت نگهداري آب در خاك

بقاياي گلاب گيري كه مواد جانبي كارخانه هاي گلاب گيري، روغن كشي و اسانس گيري از گل مي باشند، اغلب استفاده خاص صنعتي نداشته و به عنوان كود سبز به خام افزوده مي شوند. در اين پژوهش اثر افزودن بقاياي گلاب گيري كل محمدي در اندازه ذرات و مقادير مختلف بر وري مقاومت مكانيكي خاك(شاخص مخروطي)، قابليت نگهداري آب در خاك مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش ها د ريك طرح فاكتوريل 3×3 با سه تكرار انجام شدند. دراين طرح درصد وزني بقاياي خشك در سه سطح 4% و 8% و 12% و اندازه ذرات بقايا در سه سطح با مش هاي 6 و 16 و 20 استفاده گرديد. يك تيمار بدون افزودن بقايا به خام نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه با افزايش درصد وزني بقايا، رطوبت بيشتري در خاك حفظ شده ولي اندازه ذرات در مش هاي آزمايش شده تاثير معني داري بر مقدار حفظ رطوبت نداشت. شاخص مخروطي خاك با افزايش درصد وزني و افزايش اندازه ذرات كاهش يافت . در اين پژوهش روند تغييرات رطوبت خاك به صورت تابعي خطي از زمان، درصد وزني و اندازه ذرات بقايا مدل سازي گرديد. مدل بدست آمده انطباق بسيار بالايي با داده هاي آزمايشگاهي داشت(0.98 < R2).