اثر بافت و تراكم خاك غير اشباع در تحليل آزمايشگاهي و الاستوپلاستيكي گوه شكست ديوار ساحلي رودخانه

در تحقیق حاضر بررسی آزمایشگاهی تأثیر دانه بندی و تراكم خاكریز پشت دیوار بر گوه شكست تحت حركت محرك بدنه دیوار حائل طره ای در ساحل رودخانه بررسیشده است. در این راستا سه دانه بندی از مخلوط دو نمونه خاك 1 (ریزدانه رسی) و خاك 2 (خاك شنی) در درصدهای به ترتیب (30 درصد نمونه 1و70درصد نمونه 2)، (20درصد نمونه 1و 80 درصد نمونه 2) و (10درصد نمونه 1و 90 درصد نمونه 2) با بافت های ماسه ای لوم، لوم و سیلتی لوم به منظور آزمایش تهیه گردید. در هر نوع خاك تراكم هایی با چكش استاندارد در 10، 20 و 30 ضربه در سطح خاك ایجاد گردید. در كلیه آزمایش ها، مشخصات ژئومكانیكی خاك شامل، مقاومت برشی، وزن مخصوص، پارامترهای فیزیكی و مشخصات هندسی گوه شكست شامل زاویه شكست نسبت به افق، ارتفاع و طول گوه شكست اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد كه با افزایش درصد خاك ریزدانه و به تبع آن افزایش وزن مخصوص، خاكریز مقاومت جانبی خاكریز افزایش می یابد. همچنین با تراكم بیشتر، گوه شكست كوچك تری در توده خاك ایجاد می شود. كمترین ارتفاع گوه و بیشترین زاویه شكست به ترتیب در خاكریز با بافت سیلتی لوم در نسبت 53/0 h/hʹ= و 4/1 α/αʹ= رخ می دهد. از طرفی نتایج نشان داد حداكثر نیروی فشار جانبی و عكس العمل نیرو بر سطح شكست به ترتیب در نسبت های 52/0E/Eʹ= و 34/0 Q/Qʹ= در خاك ماسه ای-لومی رخ می دهد. بر همین اساس زاویه سطح شكست حداكثر در خاك سیلتی لوم رخ می دهد. درنهایت نتایج آزمایشگاهی در تحقیق حاضر نشان داد كه گوه شكست حاصله از تحلیل الاستوپلاستیك بسیار محافظه كارانه بوده به طوریكه فشار جانبی حاصل از سطح شكست را به طور متوسط برای كلیه نمونه های حاضر 60 درصد بیشتر پیش بینی می كند.