رابطه بين سبك هاي رهبري با فراموشي سازماني هدفمند، با توجه به سن و تحصيلات در دانشگاه گيلان و آزاد اسلامي واحد رشت

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين سبك هاي رهبري با فراموشي سازماني هدفمند، با توجه به متغير هاي سن و تحصيالت در دانشگاه گيالن و آزاد اسالمي واحد رشت انجام شده است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بوده است و جامعه آماري آن)041=N )شامل كليه روسا، معاونان و مديران گروه هاي آموزشي دانشگاه گيالن و آزاد اسالمي واحد رشت است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان )011=n )و روش نمونه گيري تصادفي ساده مي باشد. ابزار پژوهش پرسشنامه اي 11 سؤالي برگرفته از ادبيات تحقيق مشبكي و همكارانش بود. روايي پرسشنامه با استفاده از روايي محتوا و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ برآورد شد. براي تحليل آماري داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي )ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه ( استفاده شد. نتايج آزمون نشان داد كه مديران هر دو دانشگاه داراي ضريب ميانگين فراموشي سازماني هدفمند باالتر از متوسط مي باشند. آزمون رگرسيون نشان داد كه بين سبك هاي رهبري و فراموشي سازماني هدفمند رابطه مثبت و معناداري برقرار مي باشد و نيز فراموشي سازماني هدفمند بيشترين پيش بيني را از سبك رهبري عمل گرا داشته است و همچنين در مورد وارد شدن متغير تعديل گر سن و تحصيالت نشان داد كه بين سبك هاي رهبري و فراموشي سازماني هدفمند با توجه به سن و تحصيالت تفاوت معناداري وجود ندارد.