مدلسازي ديناميكي تنظيم گلوكز با بررسي نقش انسولين و گلوكاگون

مدلسازي سيستم تنظيم گلوكز، براي تحقيق در زمينه ديابت مفيد است. مدل ديناميكي تنظيم گلوكز پلاسما متشكل از سه معادله ديفرانسيلي غير خطّي با تأكيد بر اين واقعيت اشاره دارد رگولاتور اصلي سطوح گلوكز پلاسماي خون است و گلوكاگون نقشي بسيار مهم و البّته ثانويه اي در تنظيم سطوح گلوكز بصورت خنثي كننده فعاليت هاي انسولين داراست. به نظر مي رسد كه افزايش قندخون تنها وابسته به غلظت گلوكز است، در حالي كه در هنگام كاهش قند خون به هر دو غلظت انسولين و گلوكاگون توجّه مي شود. به علاوه در اين مدل نشان داده مي شود كه سلول هاي آلفا، كه غالباً در نظر گرفته نمي شوند، نقشي لاينفك در تنظيم گلوكز ايفا مي كنند و عملكرد بد آن ها مي تواند اثر عمده اي در بالا بردن سطوح گلوكز داشته باشد. از ويژگي هاي جديد اين مدل كه در مدل هاي ديگر لحاظ نشده است، مي توان به اثر مستقيم انسولين و گلوكاگون بر يكديگر و اثر بلع گلوكز از طريق مادّه غذايي اشاره نمود.