رسوبات و مكانيزم انتقال و رسوبگذاري در خليج گرگان

خليج گرگان به مساحت حدود 3/509 كيلومتر مربع در جنوب شرق درياي خزر، يكي از مهمترين محيطهاي رسوبي ساحلي درياي خزر به شمار مي رود. فرآيندهاي فرسايش، انتقال رسوب و رسوبگذاري توسط عوامل هيدروديناميكي نظير امواج و نوسانات تراز دريا از يك طرف و آورد رسوب رودخانه اي و بادي از ديگر سو اهميت خاصي به خليج گرگان داده است. بحث رسوب شناسي خليج گرگان موضوع اصلي اين تحقيق است. روش اين تحقيق بر اساس اندازه گيريهاي دريائي شامل هيدروگرافي و نمونه برداري از كليه رخساره هاي رسوبي خليج گرگان، مطالعات آزمايشگاهي آناليز فيزيكي نمونه هاي رسوبي و مطالعات GIS است. نتايج حاصله نشان داد كه چهار گروه اصلي رسوبات ماسه اي، گلي، گل ماسه اي و ماسه گلي در خليج گرگان نهشته شد اند. رسوبات ماسه اي، مربوط به سواحل شبه جزيره ميانكاله، رسوبات با بافت گلي در شرق خليج و دلتاهاي قره سو و گرگانرود، بافت گل ماسه اي در نيمه خليج تا سواحل شمالي كه در پناه برخورد امواج هستند فراواني بيشتري دارد، ليكن بطرف نيمه جنوبي و سواحل جنوب غرب تبديل به بافت ماسه گلي شده اند. نرخ رسوبگذاري سالانه در دهانة ورودي خليج، محوطة داخل خليج و سواحل شبه جزيرة ميانكاله به ترتيب10، 7/17 و20 سانتيمتر بدست آمده است. نتايج نشان داده اند كه حجم كل رسوبگذاري در دهانه ورودي خليج گرگان در مدت 2 سال معادل 861098 متر مكعب است كه به طور نسبي بيانگر 430549 متر مكعب رسوبگذاري سالانه در دهانه ورودي خليج گرگان مي باشد. حجم كل رسوبگذاري در سواحل شبه جزيره ميانكاله در مدت 2 سال معادل 8617994 متر مكعب است كه به طور نسبي4308997 متر مكعب رسوبگذاري در سال مي باشد