نقش سياست تكنولوژي در چابكي سيستم بانكي

چكیده امروزه چابكی از پارادایم هاي نوین در عرصه مدیریت سازمانها می باشد . براي محقق شدن و كسب قابلیت هاي چابكی باید به فراهم كننده هاي چابكی توجه ویژه كرد ، یكی از مهمترین فراهم كننده ها ،تكنولوژي است كه امروزه سازمانها توجه ویژه اي به آن نموده و در شناسایی و كسب تكنولوژي هاي نوین برنامه ریزي و اقدامات بسیاري صورت پذیرفته است.بانكها هم از این امر مستثنی نیستند.امروزه دیگر داشتند دستگاه عابر بانك ، تلفن بانك ، بانكداري اینترنتی و ..... یك مزیت رقابتی بشمار نمی رود بلكه انعطاف پذیري ، سرعت عمل ، شایستگی ، و پاسخگو بودن بعنوان قابلیت هاي چابكی می تواند مزیت رقابتی بالایی را براي بانك ها فراهم نماید. اهمیت تكنولوژي هم بعنوان یكی از فراهم كننده هاي چابكی توسط محققان بسیاري به محك آزمایش در آمده و تثبیت شده است ولی آنچه مهم است تكنولوژي نیست بلكه این سیاست گذاري تكنولوژي است كه مشخص می كند چه تكنولوژي براي بانك مناسب است .فلذا محقق سعی نموده تا پاسخ این سوال را بررسی نماید كه ایا سیاست تكنولوژي می تواند در چابكی سیستم بانكی نقش داشته باشد. براي رسیدن به این پاسخ این سوال در قالب چهار فرضیه با این عنوان كه سیاستهاي تكنولوژي ( سیاست انتشار ، سیاست عرضه ، سیاست زیر ساختی ، سیاست رقابتی) با هریك از قابلیت هاي چابكی ( انعطاف پذیري ، پاسخگویی ، شایستگی ، سرعت عمل ) ارتباط دارد ؛ در قالب پرسشنامه اي مشتمل بر 44 سوال از مدیران ارشد و میانی و كارشناسان بانكی این نتیجه حاصل شد كه متغیر ها با یكدیگر همبستگی مثبت و ارتباط معنا داري با یكدیگر spss آزموده شده و پس از تجزیه و تحلیل توسط دارند.