بررسي تكنيك هاي رديابي نقطه حداكثر توان MPPT در سيستم هاي فتوولتائيك

جذب حداكثر توان از سيستم هاي فتوولتائيك نكته مهم و اساسي در افزايش راندمان در اين سيستم ها مي باشد. چونكه سلول هاي خورشيدي به دليل عوامل متعددي همچون تغييرات تابش و دما، ميزان بار و نيز مشخصات الكتريكي هاي متصل به آن نمي توانند در حداكثر نقطه كار خود، كار نمايند. بنابراين براي جلوگيري از تغيير مشخصه خروجي آن از روش ها و الگوريتم هاي مختلفي جهت رديابي ماكزييم نقطه قدرت MPPT استفاده مي نمايند. هر كدام ار اين روش ها از نظر دقت، سرعت رديابي و هزينه داراي مزايا و معايبي مي باشند. هر سلول خورشيدي داراي يك نقطه كار واحد است كه اصطلاحا نقطه قدرت حداكثر يا MPP ناميده مي شود. هنگاميكه يك سيستم در اين نقطه كار قرار داشته باشد بيشترين بهره در توليد توان و بيشترين توان خروجي را دارد. در اين مقاله ضمن حذف مبدل DC/DC رديابي ماكزييم توان، از روش الگوريتم نروفازي مورد مطالعه قرار گرفته و در پايان شبيه سازي نيز ارائه شده است و دو روش الگوريتم منطق فاري FLC و روش الگوريتم منطق نروفازي ANFIS با هم مقايسه گرديده و ميزان سرعت و دقت و بازدهي الگوريتم فروفازي بهتر و بهبود يافته تر از الگوريتم فازي نمايان مي گردد