پتانسيل توليد بيواتانول از ضايعات نيشكر در ايران

انرژي يكي از مهمترين چالش هاي فعلي و آينده بشر مي باشد. دسترسي به منابع انرژي قابل انكار از نگراني هاي هميشگي انسان بوده است و ميزان مصرف انرژي يكي از نشانه هاي رشد اقتصادي و يا كار كردن اقتصادي هر كشور محسوب مي شود. در همين راستا، هرگونه تغيير بنيادي در نظام توليد و مصرف انرژي منجر به بروز تغييرات اساسي در تمدن انساني خواهد شد. به نظر ميرسد كه جامعه صنعتي مبتني بر سوخت هاي فسيلي يا تمدن نفتي در دهه هاي آينده جاي خود را به الگوهاي جديدي از جمله سوخت هاي جايگزين خواهند داد كه از آن جمله مي توان به سوخت هاي گياهي اشاره كرد. سوخت هاي گياهي به فرآورده هايي با منشا گياهي يا جانوري گفته ميشود كه مي توانند به عنوان جايگزين بنزين و گازوئيل در خودروها و يا دستگاه هاي مشابه استفاده شوند. بهترين مصاديق سوخت هاي گياهي بيواتانول، بيوديزل مي باشد. بيواتانول بدست آمده از مواد نشاسته اي يا قندي داراي مزاياي انرژيزايي، اقتصادي و زيست محيطي مي باشد. استفاده بهينه از ضايعات كشاورزي به سبب بازيافت و امكان توليد مواد با ارزش افزوده، مزاياي اقتصادي و اكولوژيكي فراواني را دارا مي باشد. باگاس نيشكر يك منبع مناسب براي توليد بيواتانول است كه يكي از مهمترين فراورده هاي صنايع تبديلي نيشكر است.