بررسي الگوهاي بومي اقليمي به منظور تدوين مفهوم پايداري نمونه موردي: اقليم معتدل و مرطوب

اقليم در معماري سرزمين ايران همواره از عوامل تعيين كننده در عرصه معماري بوده است. بنابراين به نظر مي رسد، كنكاش پيرامون مفاهيم و مباني اقليمي امري ضروري در جهت بازشناسي معماري بومي هر سرزمين باشد. اقليم معتدل و مرطوب همواره در طول تاريخ معماري خود و در پردازش بهمفاهيم و اصول معماري در رابطه مستقيم با اقليم عجين بودهاست. تاثير اقليم و شرايط آن بر شكل، كالبد، ريخت و غيره،ساختار معماري در اين بوم به صورت مشهود ديده مي شود. هدف از نگارش اين پژوهش دستيابي به شرايط آسايش انسان در جهت معماري پايدار در ساختمان هاي سنتي و معاصرمناطق معتدل و مرطوب مي باشد. در پژوهش حاضر كه ازطريق مطالعات كتابخانه اي و به روش توصيفي– تحليلي، بررسي شده است، نتايج حاصله، نشان مي دهد پايداري و اصول رعايت اقليمي جزء جدا نشدني از معماري و ساخت وساز بوده و هست و به كارگيري اين اصول نه تنها محيط وفضاي آسايشمند، بلكه كمك به محيط زيست و بقاي بشر است.