آرمان شهر (اتوپيا يا مدينه ي فاضل) از نظر امام علي (ع) در نهج البلاغه

آرمانشهر يا مدينه فاضله، انگاره تاسيس جامعه برين است كه همواره توسط نظريه پردازان فلسفه و دين براي تغيير شرايط روز مطرح شده است. انديشه آرمانشهرگرايي از آغاز زندگي بشر بر روي زمين تا زمان حال ادامه داشته و موضوع اصلي اديان الهي و انديشه سياسي غرب و شرق بوده است. در بين اديان الهي ، اسلام نمونه بارز و عملي آرمانشهر ديني در زمان پيغمبر (ص) بود كه با وفات ايشان از آرمان هاي خود فاصله گرفت. اما امام (ع) در زمان خانه نشيني و حكومتداري، نمونه آرمانهشر ديني را مجددا بر اساس سنت رسول االله و دستورات قرآني طراحي نمود. بر اين اساس هدف مقاله حاضر بررسي چيستي آرمانشهر در نهج البلاغه از نظر امام علي (ع) است. مساله اي كه در اين زمينه مطرح شده اين است كه آرمانشهر مورد نظر علي (ع) در نهج البلاغه بر اساس چه شاخصه هايي ترسيم شده است يافته ها كه به روش توصيفي، استفاده از منابع كتابخانه اي و بكارگيري ابزار فيش برداري به دست آمده نشان مي دهد كه الگوي آرمانشهري علوي، بر پايه ي شاخص هايي چون دينداري، حكومت داري عادلانه، تعادل بين اخلاق و اجتماع و برقراري امر به معروف و نهي از منكر ترسيم شده است.