نقد روانكاوانه فيلم (نمونه موردي فيلم كوتاه "وقتي بچه بچه بود" ساخته آناهيتا قزويني زاده)

اين پژوهش به نقد روانكاوانه فيلم كوتاه وقتي كه بچه بچه بود مي پردازد و به بازيابي نمادها و نشانه هاي روانكاوانه در اين فيلم مي پردازد. اين مقاله، با تحليلي روانكاوانه، قصد آن دارد كه به تفسير و تاويلي از ابژه هاي غايبي بپردازد كه زيست روزمره اين سوژه ها را (كه اغلب نيز كودك هستند)، آنگونه كه در اين فيلم بازنمايي شده، برساخت نمايد؛ ابژه هاي غايبي كه در برساختن سوژه هاي خط خورده و از هم پاشيده نقشي اساسي در زندگي روزمره امروزين بازي مي كنند. توجه روانكاوي به ادبيات و هنر و سپس به نقد هنري به رغم مباحث بسياري كه به ويژه نظريه ها و برداشت هاي فرويد و شاگردانش ايجاد كرد و مناقشات طولاني را دامن زد، تحول عميقي را نيز در پي داشت كه عرصه نقد را به كلي دگرگون كرد. اين ارتباط ميان روانكاوي و هنر از اصلي ترين جريانات نقد هنري و ادبي در طول يك سده اخير محسوب ميگردد. اهميت پژوهش هايي از اين دست در شناخت اهميت آثار هنري و تاثيرات اجتماعي و فرهنگي آنان مي باشد. اين پژوهش كه به روش موردي انجام شده است به شرح و تحليل اين اثر با مولفه هاي نقد روانكاوانه مي پردازد و سعي در شناخت ارزش هاي روانكاوانه اين اثر دارد.