بكارگيري روش شناسي تركيبي در بررسي رابطهء استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي بر گرايش جوانان به ويژگي هاي تجربه عشق سيال زيگمونت باومن

با ورود بشر به عصر اطلاعات و تحولات عظيم در حوزه تكنولوژي رسانه و ارتباطات، بسياري از تعاملات رنگ و بوي جديدي به خود گرفته اند. توسعه نامحدود و رايگان شبكه هاي اجتماعي منجر به نوعي دگرديسي در تعاملات جوانان در عصر حاضر شده است. اين پژوهش با هدف پاسخ به اين سوال اصلي است كه: آيا گسترش شبكه هاي اجتماعي بر تحقق نظريه عشق سيال در بين جوانان موثر است؟ اين پژوهش در دو گام به صورت آميخته (ابتدا كيفي سپس كمي) صورت گرفته است. در گام اول پژوهشگران با مطالعه كتاب عشق سيال زيگموت باومن به استخراج ويژگي هاي عشق سيال پرداخته شد. در گام دوم به منظور بررسي تاثير استفاده شبكه هاي اجتماعي بر ويژگي عشق سيال در جوانان با ابزار پرسشنامه محقق ساخته پرداخته شد. جامعه پژوهش شامل دانشجويان دانشكده اقتصاد، مديريت و علوم اجتماعي دانشگاه شيراز و نمونه تحقيق بر طبق فرمول نمونه گيري كوكران، با حجم 286 نفر انتخاب شد. پس از تحليل داده ها نتايج نشان داد، كه استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با گرايش جوانان به عشق سيال رابطه دارد و به نوعي بستر اينترنت فضايي ايجاد كرده است كه اينگونه تعاملات شبكه گسترش يابد. هم چنين جنسيت در اين رابطه تاثيري ندارد و دختران و پسران تقريبا نگرش مثبت و يكساني به اين نوع روابط دارند.