پيش بيني جهت گيري هاي فرزند آوري برحسب مولفه بازبيني جنسي زوجين

هدف از پژوهش حاضر بررسي پيش بيني جهت گيري هاي فرزند آوري بر حسب مولفه بازبيني جنسي زوجين مي باشد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش زوجين مراجعه كننده به مركز بهداشت ساري بودند كه تعداد آن ها حدود 500 نفر بود و با مراجعه به جدول كرجسي ومورگان و به روش نمونه گيري تصادفي ساده 215 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها پرسشنامه هاي گرايش به فرزند آوري و خود پنداره جنسي چند بعدي مورد استفاده قرارگرفت. براي تحليل داده هاي پژوهش از آمار توصيفي؛ ميانگين و انحراف استاندارد و براي تحليل فرضيه پژوهش از همبستگي رگرسيون درآمار استباطي استفاده شد. يافته ها نشان دهنده آن است متغير ملاك گرايش به فرزندآوري با متغير پيش بين بازبيني جنسي (0.084=r) با سطح معني داري (0.219=sig) داراي ارتباط معناداري نمي باشد (0.05