تأثيرات ادراك شده ي زمينه ساز اعتياد در نوجوانان معتاد پسر كانون اصلاح اصلاح و تربيت تهران

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثيرات ادراك شده بر گرايش به اعتياد در نوجوانان پسر معتاد كانون اصلاح و تربيت تهران بود. روش: 33 نفر پسر نوجوانان معتاد كانون اصلاح و تربيت تهران از طريق نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. و داده ها با پرسشنامه باز پاسخ و مصاحبه نيم ساختار يافته جمع آوري و در تحليل داده ها از تحليل محتوا استفاده شد. يافته ها: نشان مي دهد كه بيش ترين تأثيرات ادراك شده مربوط به عوامل: خانوادگي با 35.9 درصد، اجتماعي 30.5 درصد، فردي 25.2 درصد، اعتقادي 5.6 درصد، دلبستگي با 4.1 درصد مي باشد. بحث و نتيجه گيري: مي توان نتيجه گرفت كه در گروه نمونه مورد بررسي افراد بيشتر عوامل محيطي را عامل اعتياد خود دانسته و عوامل فردي و دروني را مورد غفلت قرار داده اند و خود را قرباني تأثيرات محيطي و تصميمات ديگران دانسته اند. لذا پيشنهاد مي شود كه در برنامه هاي پيشگيري بر تأثيرات توانمندي ها و آگاهي بر ميزان توانايي بر كنترل و هدايت زندگي خود تأكيد شود.