مروري بر كليات نظريه مبنايي

نظريه مبنايي، يكي از روش هايي است كه در تحقيقات كيفي استفاده مي شود و مبتني بر رويكرد استقرايي است. اين روش به جاي پيش فرض هاي نظري به داده ها و ميدان اولويت مي دهد، كار خود را با مشاهده آغاز مي كند و به سمت شكل گيري نظريه حركت مي كند. توليد يك نظريه به كمك اطلاعات تحقيق به اين معناست كه بيشتر فرضيات و مفاهيم نه تنها از اطلاعات ميداني گرفته مي شوند، بلكه هم چنين بر اساس داده هاي به دست آمده در جريان تحقيق، به گونه اي نظام مند شكل مي گيرند. از اين رو، برخلاف روش هايي كه تاكيد آن ها اساساً اثبات فرضيه ها و قضاياي نظري است، تاكيد اين روش بر توليد نظريه است. بدين منظور، پس از نمونه گيري نظري، جمع آوري داده ها و هم زمان با آن ها، كدگذاري و تحليل داده ها آغاز مي شود. تحليل داده ها بر اساس كدگذاري، باز، محوري و گزينشي انجام مي شود و تا اشباع نظري ادامه مي يابد. اين پژوهش به معرفي اين روش شناسي و بيان قابليت ها و مراحل انجام آن مي پردازد.