تركيب رگرسيون منطقي و MOLA به منظور پيش بيني تغييرات چندگانه كاربري اراضي؛ مطالعه موردي: شهر تهران

توسعه شهرها را نمي توان به خودي خود مفيد يا مضر دانست. اما اگر اين توسعه بدون برنامه و لگام گسيخته باشد عواقب جبران ناپذيري را در پي دارد. تغييرات كاربري بدون برنامه در شهرها نه تنها باعث اختلال در مديريت شهري مي شود بلكه باعث صدمه زدن به محيط زيست نيز مي شود. لذا مدل سازي و پيش بيني اين تغييرات مي تواند نقش بسزايي در برنامه ريزي مديريت شهري داشته باشد. از اين رو، اين تحقيق به بررسي روش تخصيص چندهدفه زمين (MOLA) به منظور پيش بيني تغييرات چندگانه كاربري اراضي شهر تهران مي پردازد. بدين منظور تصاوير ماهواره لندست در سال هاي 2000 و 2005 و 2010 براي استخراج نقشه كاربري اراضي به روش طبقه بندي حداكثر شباهت به كار گرفته شدند. براي مدل سازي تغييرات،رگرسيون منطقي با استفاده از تغييرات بين سالهاي 2000 تا 2005 و نقشه هاي شايستگي سال 2000 اجرا مي شود. خروجي اين روش نقشه احتمال تغيير است كه پيكسل هايي با احتمال بالاتر نشان دهنده تعلق به كاربري مورد نظر مي باشد. سپس روش تخصيص چند هدفه زمين با استفاده از نقشه هاي احتمال تغيير كاربري حاصل از رگرسيون منطقي و مساحت قابل تغيير برابر با تغييرات بين سالهاي 2000 و 2005 براي سال 2010 ، مناطق مستعد براي تغييرات كاربري اراضي براي هر كاربري را شناسايي مي كند. سپس مناطق شناسايي شده با نقشه سال 2005 تلفيق شده و نقشه سال 2010 بدست مي آيد. در نهايت براي بررسي دقت روش از مقايسه بين نقشه واقعي و پيش بيني شده سال 2010 استفاده شد كه دقت حاصل حاكي از كارايي مدل در پيش بيني تغييرات كاربري اراضي براي شهر تهران مي باشد.