كليدواژه :
گسل هاي بخش جنوبي البرز مركزي , ميدان تنش , GPS , سازوكار ژرفي , تمايل لغزش , تنش كولمب , فعاليت مجدد گسل
چكيده فارسي :
آناليز تمايل لغزش، ابزار با ارزشي جهت ارزيابي فعال شدن مجدد يك گسل و برآورد خطر لرزه اي است. انجام اين آناليز ابزار مفيدي را جهت كمي سازي پتانسيل لغزش، روي گسل هاي معلوم يا ناشناخته در ميدان تنش معلوم يا فرضي فراهم مي آورد. علاوه بر تعيين گسل هاي مستعد براي فعاليت مجدد مي توان با استفاده از جهت لغزش احتمالي، سازوكار ژرفي را نيز تعيين نمود كه با استفاده از آن امكان بررسي سازگاري مابين سازوكارهاي ژرفي و ساختارهاي زمين شناسي وجود دارد. انجام اين آناليز هم در مورد يك گسل و هم در مجموعه اي از گسلها قابل انجام است. پتانسيل لغزش به ميدان تنش منطقه اي، جهت صفحه گسل و ضريب اصطكاك بستگي دارد. باتوجه به واقع شدن كلان شهر تهران در بخش جنوبي البرز مركزي، مطالعه پتانسيل لغزشي در گسل هاي فعال شمال تهران از اهميت ويژه اي جهت تحليل خطر لرزه اي در پايتخت برخوردار است. در اين
تحقيق اطلاعات هندسي گسل ها از منابع مختلف انتخاب و ثابت فرض شد. در ادامه تنش منطقه اي كه بهترين انطباق را به منطقه مورد مطالعه داشته باشد با استفاده از مشاهدات GPS محاسبه گرديد. سپس تنش منطقه اي با استفاده از قانون كوشي در راستاي صفحات گسلي و عمود بر آنها تجزيه و پتانسيل لغزش براي گسل ها با در نظرگرفتن نسبت تنش برشي به تنش نرمال روي گسل ها محاسبه گرديد. طبق محاسبات انجام شده بيشترين تمايل به لغزش در بخش مركزي راندگي شمال تهران و گسل فيروزكوه و بعد از آن در بخش هاي غربي گسل هاي طالقان، مشافشم و راندگي شمال تهران مشاهده مي شود.
