تحليل انديشه هاي اجتماعي در اشعار نادر نادرپور

ادبيّات همواره جولان گاه مناسبي براي بيان انديشه ها، احساسات و عواطف شاعران و نويسندگان بوده و هست. برخي ازين انديشه ها بر آمده از حوادث و رويداد هايي است كه پيرامون زندگي آن ها رخ داده است. بي گمان ارزش هاي اجتماعي، فرهنگي، سياسي و غيره، تأثير مستقيمي در نوع نگرش و عاطفه ي شاعر يا نويسنده دارد. در ايران، انقلاب مشروطه و كودتاي 82 مرداد 1332 در كنار تحوّلاتي كه در سطح جامعه پديد آورد، در عرصه ي ادبيات نيز بي تأثير نبود و با طرح مضامين اجتماعي، موجب تحول و تغيير سبك ادببات شد. رخدادهاي دوره ي حكومت پهلوي، گرايش به رمانتيك جامعه گرا و درنتيجه تغيير سبك را در اشعار و برخي آثار گسترده تركرد. در اين دوره شاعران و نويسندگان بيش ازپيش به بيان انديشه هاي اجتماعي پرداختند. نادر نادرپور يكي از روشنفكران سرخورده ي پس از كودتاي بيست و هشتم مرداد سي ودو است كه حوادث سياسي - اجتماعي(به ويژه دهه ي سي) باعث شد به اجتماع و مردم روي آورد.. اين انديشه ها را مي توان در قالب مفاهيي چون نابرابري اجتماعي، تضاد طبقاتي، ياد كردِ خفقان موجود در جامعه، ستايش آزادي، مبارزه با استبداد، صلح، اروتيسم، سمبول هاي اجتماعي و غيره خلاصه كرد. در اين مقاله، سعي شده به بيان انديشه هاي اجتماعي شاعر موردنظر پرداخته شود