بررسي تطبيقي مؤلفه هاي شعري بدر شاكر السياب و احمد شاملو

همگام با تغيير و تحولي در حوزه انديشه و ساختار شعر غرب، شعر معاصر فارسي و عربي نيز به لحاظ ساختار و محتوا دچار تحول شد. واژگان، تراكيب و مضامين موجود در شعر معاصر نشان مي دهد كه شعر امروز به سرعت از زبان و بيان قدماي خود فاصله گرفته است، اگرچه بسياري از ويژگي هاي اصلي خود را حفظ كرده است كه به اصول اوليه و كلي برمي گردد. تقريبا بسياري از عوامل موثر در شكل گيري شعر نو پارسي، همچون دست و پاگير بودن شعر موزون و مقفّا، پاسخگو نبودن مضامين رايج شعر كهن به نياز جامعه و مسائلي از اين دست، در شكل گيري شعر آزاد عربي نيز دخالت داشت. موضوعات مطرح در شعر معاصر، موضوعاتي است كه به اقتضاي زمان و عصر شاعران در اشعار آنها تجلي پيدا كرده است. شعر اين دوره در يك نگاه شعري است موفق و پيشرو كه توانسته در عمر تقريبا كوتاه خود به رشد و بلوغ تحسين برانگيزي برسد؛ شعري كه زبان قومي و تأثيرگذار و نيز شاعران پراحساس و كوشاي آن در جهاني كردن آن تأثيري بسزا داشته اند. پژوهش حاضر در نظر دارد با نگاهي به اشعار بدر شاكر سياب و احمد شاملو به عنوان چهره هاي شاخص شعر معاصر به تحليل و بررسي مؤلفه هاي شعري آنها بپردازد. لذا موضوعاتي از قبيل 1 مشخصات شعري 2 تنوع موضوعي 3 نوستالژي (غم غربت) 4 كاربرد اسطوره 5 هنجارگريزي 6 كاربرد موسيقي در اين پژوهش مورد بررسي قرار خواهند گرفت.