توزيع مكاني بارش با استفاده از روش زمين آمار در حوضه آبريز بابلرود (دوره شاخص 30 ساله)

يكي از بزرگترين مسائل پيچيده زيست محيطي، مساله نوسانات غيره منتظره آب و هوايي و آثار مخرب آن در آينده است. مطالعات تغييرات بارندگي به عنوان اساسي ترين متغير اقليمي، راهگشايي در پيشگيري از اين مساله حياتي است. امروزه روش هاي زمين آماري براي ميان يابي اطلاعات ايستگاه هاي باران سنجي و بررسي تغييرات مكاني و زماني بارش نقش مهمي در برنامه ريزي هاي آبي كشور دارد. در اين مطالعه به كمك تكنيك زمين آماري و با اطلاعات بارش 30 ساله 5 ايستگاه باران سنجي حوضه آبريز بابلرود، خصوصيت اقليمي بارش مطالعه شده است. با كمك قابليت ARCGIS در تحليل هاي زمين آماري، نقشه هاي رقومي بارش به روش كريجينگ تهيه شده است. بررسي ها نشان مي دهد؛ تمامي ايستگاه ها كمترين ميزان بارش ماهانه را در خرداد ماه دريافت كرده اند. بيشترين بارش ماهانه در ايستگاه هاي جنوبي در ماه مهر و در دو ايستگاه مياني و شمالي در آذر ماه بوده است. بدليل ورود توده هاي هوايي سيبري و مديترانه اي به منطقه بيشترين بارش فصلي در دوره هاي سرد، فصول پاييز و زمستان بوده است. بيشترين و كمترين دامنه تغييرات بارندگي در ماه آبان و بهمن ماه بوده است. رژيم بارش در منطقه، نامنظم با ضريب تغييرات سالانه درازمدت بالاتر از 40 درصد بوده است.