بررسي و تحليل سبك شناسي فكري قصايد اثيرالدين اخسيكتي

قرن ششم دوره اي جريان ساز در تاريخ شعر فارسي است. شعر اين دوره، هم از نظر لفظي نسبت به دوره ي قبل صعب تر و مشكل تر شد و هم از نظر فكري و معنوي دچار تحول شد. اثير الدين اخسيكتي يكي از شاعران جريان ساز و تحول گراي اين عهد مي باشد كه در تغيير سبك از خراساني به سبك عراقي تأثير بسزايي داشته است. وي با خاقاني و مجير الدين بيلقاني معاصر بوده و از اشعار آنان تأثير پذيرفته است. به خاطر اين رابطه و تأثير پذيري، مي توان گفت كه مختصات فكري حاكم بر اشعار اخسيكتي، همان مختصاتي است كه شاعران سبك آذربايجاني از آنها بهره برده اند. شاعران اين سبك مضامين و موضوعاتي چون: تفاخر و خودشيفتگي، اشاره به قرآن و حديث، مخالفت با فلسفه ي يونان، پرداختن به عرفان و مسائل عرفاني، هجو و بدزباني، وارد كردن معلومات شخصي در شعر و ........ را مورد بحث قرار داده اند. اثير الدين اخسيكتي نيز اين افكار و انديشه ها را وارد شعر خود كرده است، اين افكار در قصايد وي رنگ و نمود خاصي دارد و مي توان گفت كه اكثر قصايد او از نظر زباني، ادبي و هم از لحاظ فكري، تقليدي است از شعراي سبك آذربايجاني در اين مقاله سعي شده است تا برخي مختصات فكري اشعار اثير الدين اخسيكتي مورد بررسي و تحليل قرار گيرد.