«تأثير پذيري حكمي و اخلاقي راحة الصدور و آية السرور راوندي از شاهنامه فردوسي»

كتاب راحة الصدور و آية السرور، نوشته محمدبن علي بن سليمان راوندي، كتابي است تاريخي در باب پادشاهي آل سلجوق و حوادث پيش آمده در اين دوره از تاريخ ايران. راوندي همچون بسياري از وقايع نگاران آگاه چون ابوالفضل بيهقي در كنار پرداختن به تاريخ از بيان مسائل حكمي و نتيجه گيري اخلاقي از آنها غافل نبوده است. او براي تاييد مباني فكري اش فقط به آراي خويش اكتفا نكرده، كتابي را پيش روي خود قرار داده كه گنجينه اي شايسته براي آگاهي و بيداري انسان هاست؛ و آن كتابي نيست جز شاهنامه فردوسي. اين شاهكار جهاني اگر چه در زمره آثار بزرگ حماسي جهان به شمار مي رود، ولي به حق از جمله آثاري است كه مي توان براي تعليم و تربيت انسان در تمام قرنها به آن استناد كرد و از سخنان حكيمانه خالقش بهره ها برد. انتخاب آگاهانه راوندي و توجهش به شاهنامه، دليل موجهي بر اين مدعاست. اين پژوهش سعي دارد به شمه اي از اين مسائل حكمي و اخلاقي و تأثير پذيري كتاب راحة الصدور از كتاب شاهنامه فردوسي در اين زمينه بپردازد.