بررسي نقش صنعت چوب و مبلمان سازي بر توسعه نواحي روستايي پيراشهري (مطالعه موردي: روستاهاي بخش شانديز شهرستان بينالود)

راهبرد توسعه صنايع روستايي، به عنوان يكي از استراتژي هاي مطلوب و موثر در توسعه روستايي به شمار مي آيد اما امروزه برخي از اين صنايع كوچك، بدليل توسعه صنايع مدرن مورد بي مهري قرار گرفته است. با وجود اينكه توسعه صنايع كوچك مي تواند بيشترين اشتغال را با كمترين سرمايه گذاري ايجاد كند؛ متاسفانه شناخت دقيقي از وضعيت و چالش هاي آن در كشور وجود ندارد و به درستي نمي توان سهم آن را در اقتصاد كشور تعيين كرد. پژوهش حاضر با روش توصيفي - تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي و ميداني از طريق پرسشنامه در قالب طيف ليكرت در پي بررسي اثرات توسعه صنايع كوچك (مبلمان سازي) بر توسعه روستايي و شناسايي چالش هاي فراروي توسعه صنايع روستايي در دو روستاي ويراني و ابرده عليا در مجاورت كلانشهر مشهد است كه داراي كارگاه هاي صنايع كوچك مبلما نسازي مي باشد. 150 نفر از اهالي ساكن در روستاهاي مورد مطالعه و كاركنان كارگاه هاي مبلمان سازي به عنوان نمونه با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شده و اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و Excel مورد پردازش و تحليل قرار گرفته است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه چالش هاي فراروي صنايع روستايي به دو دسته كلي عوامل برون روستايي و درون روستايي تقسيم مي شوند. در بيرون از روستا مي توان به چالش هاي انساني، اقتصادي - مالي و امكانات و در درون روستا نيز مي توان به چالش هاي محيطي، انساني، اقتصادي - مالي و تكنولوژيكي اشاره كرد؛بطور كلي مي توان گفت شكاف فاحشي ميان سطح توسعه يافتگي در دو روستا وجود ندارد. بطوريكه درتمامي ابعاد توسعه روستايي، روستا ابرده عليا با اختلاف نسبتا كمي از روستاي ويراني داراي ميانگين بيشتري مي باشد؛ و به طوركلي مي توان گفت توسعه در هر دو روستا نسبت به چند سال اخير روند صعودي داشته است.