بررسي اثرات حكمروايي خوب در افزايش كيفيت زندگي شهري مطالعه موردي: كوي انديشه شهر زنجان

حكمروايي به عنوان جايگزيني براي مديريت سنتي، سبب عدم تمركز تصميم گيري ها مي شود به طوري كه اداره شهر با مشاركت حكومت، جامعه مدني و بخش خصوصي انجام مي گيرد؛ و همين مشاركت و سياست پايين به بالا به دليل شناخت بهتر مقامات محلي از مسائل و مشكلات، سبب اتخاذ بهترين تصميمات براي برطرف كردن مشكلات شهري، ايجاد محيط مناسب براي شهروندان و ارتقا كيفيت زندگي مي گردد. در تحقيق حاضر به ارزيابي نقش حكمروايي در كيفيت زندگي محلات شهري پرداخته شده است. نوع تحقيق كاربردي، روش مورد استفاده توصيفي - تحليلي و براي گردآوري داده ها از روش هاي اسنادي و ميداني بهره گرفته شده است. جامعه آماري تحقيق خانوارهاي ساكن كوي انديشه شهر زنجان مي باشد، كه از بين 2398 خانوار 285 خانوار، با استفاده از روش نمونه گيري كوكران به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفي و آمار استنباطي (همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره و تحليل مسير) استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه، بين شاخص هاي حكمروايي خوب شهري و كيفيت زندگي در سطح آلفاي 0/05 درصد رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و حكمروايي خوب 0/079 تاثير مثبت در ارتقا كيفيت زندگي ساكنان كوي انديشه داشته است و از ميان شاخص ۔ هاي حكمروايي خوب شهري، شاخص هاي مسئوليت پذيري با ضريب اثر كلي 0/346 و شفافيت با ضريب اثر كلي 0/182 بيشترين تأثير كلي را در افزايش كيفيت زندگي شهرنشينان ساكن در كوي انديشه را دارد.