مطالعه شاخص هاي اقليم گردشگري (نمونه موردي: روستاهاي داراي قابليت هاي گردشگري شهرستان همدان)

گردشگري روستايي به تمامي فعاليت ها و خدماتي گفته مي شود كه توسط كشاورزان، مردم و دولت ها براي تفريح و استراحت گردشگران و همچنين جذب گردشگران به نواحي روستايي ارايه مي شود و مي تواند شامل گردشگري كشاورزي، گردشگري مزرعه، گردشگري طبيعي و گردشگري فرهنگي و مانند آن باشد. اين مطالعه با هدف بررسي شرايط اقليم گردشگري در روستاهاي نمونه گردشگري شهرستان همدان انجام گرفته است وبراي اين منظور از داده هاي تعداد 5 ايستگاه هواشناسي سينوپتيك در بازه زماني 2014-1982 استفاده شده است.براي بررسي شرايط اقليم گردشگري از مدل ريمن بهره گرفته شده است و بر اساس اين مدل شاخص متوسط پيش بيني نظرسنجي به عنوان روش كارآمد انتخاب و محاسبات بر اساس آن انجام گرفت . بطور كلي نتايج حاصل نشان داد كه ايده آل ترين ماه ها براي گردشگري از نظر اين شاخص، ماه هاي خرداد و شهريور و نيمه اول مهر ماه مي باشد. در ساير ماههاي فصل بهار ( فروردين و ارديبهشت) و فصل تابستان تير و مرداد ماه نيز شرايط براي گردشگري مناسب مي باشد.كل ماه هاي فصل زمستان در شرايط بسيار سرد قرار دارد كه نشان مي دهد در اين فصل در هيچ كدام از بخش هاي شهرستان شرايط اقليمي وجود ندارد.