نقش رفتار زيست محيطي در پايداري محيط زيست

موضوع پايداري داراي ابعاد مختلف فني، مالي، اقتصادي، اجتماعي و بومشناختي است كه به لحاظ عملكردي با هم ارتباط دارند و همراه با يكديگر اجراي طرحهاي ويژه را در بلندمدت ميسر ميسازند. موضوع پايداري در برنامه ريزي توسعه ي روستايي بسيار اهميت دارد. پايداري زيست محيطي مناطق روستايي، در تحقق اهداف توسعه ملي به منظور مقابله با بيابان زايي و خطرهاي ناشي از خشكسالي ها، مقابله با فرسايش و تخريب خاك، حفظ و نگهداري منابع طبيعي و نيز خرده اقليم ها، حائز اهميت مي باشد. پژوهشگران براي معضلات زيست محيطي، راه حل هاي گوناگوني مطرح مي كنند كه اغلب اين راه حل ها، تكنولوژيكي هستند، اما امروزه به دليل هزينه هاي زياد و دگرگوني شيوه هاي زندگي مردم، به راه حل هاي رفتاري علاقه مند شده اند. بسياري از مسائل زيست محيطي ناشي از رفتارهاي غيرمسئولانه ي انسان ها با محيط زيست است. اين رفتارها نيز تحت تأثير عوامل مختلف، به ويژه ارزش هاي زيست محيطي، بروز مي يابند. در اين مقاله به بررسي نقش رفتار زيست محيطي در پايداري محيط زيست پرداخته مي شود.