كاربرد سامانه اطلاعات جغرافيايي در مكان يابي محل هاي مناسب پخش سيلاب (مطالعه موردي دشت مهران استان ايلام)

بهره برداري بي رويه از سفره هاي آب زيرزميني در سال هاي اخير باعث افت شديد سطح آب زيرزميني در دشت هاي كشور گرديده است. تغذيه مصنوعي آبخوان ها به روش پخش سيلاب در پهنه ي مخروط افكنه ها و دشت هاي درشت دانه راهكاري است كه در خيلي از مناطق كشور قابل انجام مي باشد. در اين روش با نفوذ سيلاب به درون آبخوان علاوه برافزايش حجم مخزن و جلوگيري از روند شديد افت سطح آب هاي زيرزميني باعث كنترل سيل و حفاظت خاك مي گردد. منطقه مورد مطالعه در اين تحقيق حوضه آبخيز بانرحمان به مساحت 3500 هكتار در استان ايلام و در شهرستان مهران قرارگرفته است. در اين تحقيق از مدل AHP جهت انتخاب مكان هاي بهينه پخش سيلاب با استفاده از سيستم هاي GIS پرداخته شده است. پس از انتخاب شاخص هاي تاثيرگذار دراين عرصه ها از قبيل شيب، نفوذپذيري، زمين شناسي، كاربر ياراضي، ضخامت آبخوان، طبقات ارتفاعي براي هركدام در محيط GIS نقشه طبقه بندي شده، تهيه گرديد. آنگاه با وزن دهي كارشناسان مجرب، وزن هاي به دست آمده براي هر عامل و امتيازهاي كه به خود اختصاص دادند، هريك ازنقشه هاي نهايي به 4 كلاس كاملا مناسب، مناسب، متوسط و نامناسب در سطح حوضه تهيه گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه مناطق كاملا مناسب براي تغذيه آبخوان ها، و اغلب در نهشته هاي كواترنري و واحدهاي ژيوموفولوژيكي باشيب كمتر از 3 درصد واقع شده اند.