بررسي نقش عوامل زيرساختي بر توسعه صنايع دستي در مناطق روستايي شهرستان زنجان

يكي از بزرگترين چالش ها در كشورهاي در حال توسعه، اشتغال زايي براي نيروي كار مازاد كشاورزي در نواحي روستايي بوده است. ناتواني بخش كشاورزي در جذب نيروي كار مازاد و تأمين درآمد روستاييان، سبب تشديد مهاجرت آنان به شهر شده است. بنابراين ايجاد فرصت هاي اشتغال در جهت درآمدزايي روستاييان از اهميت خاصي برخوردار بوه است. در اين ميان بخش صنايع كوچك و دستي روستايي با توجه به سهولت توسعه و توانمندي هاي بالقوه و بالفعل در محدوده مورد مطالعه، مي تواند سبب افزايش اشتغال، توليد و درآمد ملي و محلي شده و صادرات اين صنايع را به عنوان هنري مقدس، صنعتي مستقل، بومي و اصيل در پي داشته باشد. لذا شناسايي نقش عوامل حمايتي زير ساختي بر توسعه صنايع دستي از اهميت بالايي برخوردار است. هدف اين تحقيق بررسي نقش عوامل زيرساختي بر توسعه صنايع دستي در مناطق روستايي شهرستان زنجان بوده است. جامعه آماري اين تحقيق توليدكنندگان صنايع دستي در مناطق روستايي شهرستان زنجان بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده، نمونه مورد نظر از سطح روستاهاي شهرستان زنجان انتخاب گرديد. حجم نمونه بر اساس جدول بارتلت و همكاران (2001) و فرمول كوكران برابر با 200 نفر تعيين گرديد. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه اي بود. روايي ظاهري و محتوايي ابزار تحقيق با استفاده از نظر متخصصان موضوعي مورد تأييد قرار گرفت. به منظور بررسي پايايي ابزار مورد نظر، پيش آزمون انجام گرديد و مقدار ضريب آلفاي كرونباخ آن براي متغيرهاي تحقيق بالاي 0/70 بدست آمد كه نتايج ضرايب حاصل، حاكي از پايايي مناسب ابزار بود. يافته هاي تحقيق نشان داد كه عوامل زيرساختي بر توسعه صنايع دستي نقش بسيار مؤثري دشته اند. به طوري كه وجود حمايت ها و عومل زيرساختي، سبب كاهش هزينه ها و افزايش توليد شده و در نتيجه توسعه صنايع دستي را در پي خواهد داشت.