چارچوبي بر مديريت ريسك حمل و نقل درونشهري پايدار با استفاده از كارت امتيازي متوازن نمونه موردي : زنجان

وقوع بحران ها از ديرباز جوامع انساني را با توجه به ارتباطات پيچيده موجود در شهرها، به صورت گسترده اي تحت تاثير قرار داده اند و در گذر زمان انسانها چگونگي روبه رو شدن با مخاطرات را آموخته اند و تا حدودي بكار بسته اند؛ اما آنچه امروزه در نظام شهري اهميت بسيار دارد، توانايي اين نظام در انعطاف پذيري دروني در مقابله با بحران هاي طبيعي و اجتماعي و زيست محيطي است. چرا كه با روند كنوني و سرعت هرچه بيشتر تغييرات زيست محيطي و اجتماعي آمادگي صرفا براي مخاطرات طبيعي توانايي پاسخگويي به مشكلات پيشرو را نخواهد داشت.اين پژوهش با روش توصيفي – تحليلي با هدف ارايه الگوي علمي و مناسب در جهت مديريت ريسك مطابق با اصول حمل و نقل شهري پايداري با تاكيد بر چهار منظر مالي، رشد و يادگيري، شهروندمداري و فرآيندهاي داخلي درصدد ارايه برنامه اي راهبردي با تاكيد بر پايداري اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي در بخش حمل و نقل درون شهري است. نتايج حاصله در قالب سه استراتژي بازنگري سياست هاي پاركينگ و ترافيك ساكن، حمل و نقل غير موتوري و نهايتا تمركززدايي از هسته مركزي شهر و سه استراتژي تدافعي، ايجاد معاونت جذب سرمايه گذاري در شهرداري زنجان به منظور افزايش سرمايه گذاري در بخش حمل و نقل، ارتقاء تشكيلات و نيروي سازماني و آموزش هاي لازم به عناصر سازمان حمل و نقل شهرداري زنجان مي باشد.