مقايسه سازندهاي زمين شناسي از نظر برخي خصوصيات پوشش گياهي در حوزه آبخيز قره شيران اردبيل

استقرار پوشش گياهي در طول زمان و مكان، برآيندي از كنش ها و واكنش هاي ميان پوشش گياهي با عوامل محيطي است و عوامل ژيومورفولوژي از جمله نوع سازند، پستي و بلندي (شيب جهت و ارتفاع)، شكل زمين و سيستم فرسايش همراه با اقليم و خاك در ايجاد رويشگاه هاي گياهي نقش عمده اي را داشته اند. نوع پوشش گياهي و خصوصيات سطحي زمين مانند پوشش سنگي سطح زمين و درجه ميكروتوپوگرافي و توسعه خاك در ميان سازندهاي زمين شناسي مختلف متفاوت است و در محيط هاي زمين شناسي متفاوت جوامع گياهي متفاوتي وجود دارد. اين تحقيق با هدف مقايسه سازندهاي زمين شناسي از نظر برخي خصوصيات سطحي خاك (درصد خاك لخت، درصد سنگ و سنگريزه، درصد لاشبرگ) و خصوصيات پوشش گياهي (درصد پوشش گياهي، فراواني گونه ها، ارتفاع گونه هاي گياهي با فرم هاي مختلف رويشي) در حوزه آبخيز قره شيران استان اردبيل انجام گرديد. پس از تهيه نقشه زمين شناسي حوزه آبخيز قره شيران و تعيين و مشخص نمودن مرز سازندهاي مختلف زمين شناسي براي تعيين اثر سازندهاي زمين شناسي بر خصوصيات سطحي خاك و برخي از خصوصيات پوشش گياهي از آناليز واريانس يك طرفه و در صورت وجود اثر معني داري، از آزمون دانكن براي مقايسه ميانگين ها استفاده شد. نتايج تحليل واريانس يك طرفه نشان داد كه متغيرهاي درصد پوشش گياهي، درصد خاك لخت، درصد سنگ و سنگ ريزه، درصد لاشبرگ و تعداد گونه هاي گياهي در سازندهاي مختلف زمين شناسي از لحاظ آماري داراي تفاوت معني داري هستند (P(Valiue)<0/05) همچنين متغيرهاي ارتفاع گياهان گندمي، ارتفاع فورب ها و ارتفاع بوته ها در سازندهاي مختلف زمي نشناسي از لحاظ آماري تفاوت معني داري ندارند (P(Valiue)<0/05). نتايج بدست آمده از مقايسات ميانگين نشان داد كه سازند زمين شناسي (O(d (سيل با تركيب داسيتي) در منطقه از درصد پوشش گياهي، درصد خاك لخت و فراواني گونه هاي گياهي بيشتري برخوردار است و درصد لاشبرگ در بيش تر سازندها صفر مي باشد.