تدوين الگوي بهينه مشاركت روستاييان در طرح هاي هادي روستايي (مطالعه موردي: روستاهاي استان كرمانشاه)

مشاركت مردم در طرح هاي توسعه روستايي يكي از كم هزينه ترين و مطلوب ترين راهبرد توسعه روستايي است. بنابر اين موفقيت طرح هاي هادي روستايي بدون مشاركت مردم در فرايند تهيه، اجرا و نگهداري اين طرح ها، به نتيجه مطلوب نخواهد رسيد. هدف اصلي اين پژوهش ارزيابي طرح هاي هادي روستايي در روستاهاي استان كرمانشاه و تدوين الگوي بهينه مشاركت براي دخالت دادن هرچه بيشتر ساكنين در فرايند تهيه و اجراي طرح هادي روستايي مي باشد. روش كلي تحقيق در اين پژوهش توصيفي - تحليلي بوده و داده هاي مورد استفاده در آن عمدتا از طريق ميداني و با استفاده از ابزار پرسش نامه بدست آمده است. از ميان 1358 طرح هادي روستايي كه در استان كرمانشاه تاكنون تهيه شده، در 434 روستا طرح هادي به اجرا درآمده است. بنابراين جامعه آماري در اين تحقيق شامل روستاهايي است كه طرح هادي در آنها اجرا شده و يا در حال اجرا هستند. در تحقيق حاضر تعداد 20 روستا از 434 روستايي كه مراحلاجرايي طرح هادي در آنها از پيشرفت خوبي برخوردار بوده؛ به عنوان روستاهاي نمونه مورد ارزيابي قرار گرفته اند. نمونه ها به صورت تصادفي انتخاب شده اند. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه طرحهاي هادي صرفا در هدايت بعد فيزيكي - كالبدي و اصلاح معابر خلاصه شده است. در نهايت مشكلات طرح هاي هادي روستايي استان كرمانشاه در مرحله ي تهيه مي توان به عدم مطالعه صحيح و عدم شناخت واقعي نيازها، استفاده از الگوهاي شهري در طراحي ها، فقدان يا كمبود نيروي متخصص، عدم مشاركت مردم در زمان تهيه ي طرح و عدم توجه به كيفيت ها و تاكيد بيش از اندازه به كميت ها و در مرحله ي اجرا به فاصله ي زماني بين تهيه تا اجراي طرح، كمي بودجه و عدم كافي بودن اعتبارات، عدم مشاركت مردم دراجراي طرح، فقدان مديريت مناسب روستايي، ضعف در قوانين اجرايي، عدم ضمانت اجرايي طرح ها و عدم شناخت مردم از مراحل طرح هاي هادي اشاره كرد.