بررسي K نزديكترين همسايگي فازي در طبقه بندي عوارض شهري با استفاده از داده هاي ليدار و تصاوير رقومي هوايي

طبقه بندي عوارض زميني از تصاوير هوايي رقومي از ديرباز مورد توجه بسياري از محققين فعال در فتوگرامتري و سنجش ازدور بوده است. با ظهور سنجنده هاي جديد مانند ليدار و تركيب داده هاي اين سنجنده ها و تصاوير هوايي رقومي بحث طبقه بندي عوارض زميني وارد دوره جديدي شده است. در اين مقاله، ابتدا به توليد انواع توصيفگرهاي مختلف تركيبي و مستقل از داده هاي ليدار و تصاوير رقومي هوايي پرداختيم. سپس با ارائه الگوريتم ژنتيك توصيفگرهاي بهينه را انتخاب نموده و با استفاده از اين توصيفگرها الگوريتم هاي طبقه بندي K نزديكترين همسايگي و K كننده نزديكترين همسايگي فازي را با يكديگر مقايسه نموديم. بررسي ها حاكي از دستيابي نوع فازي اين الگوريتم به صحت كلي و ضريب كاپاي بالاتر در مقايسه با نوع اوليه آن است.