سنجش و ارزيابي ناامني غذايي در نواحي روستايي، مطالعه موردي: دهستان عوالان، شهرستان كامياران

ناامني غذايي به عنوان مسئله اي جدي، به ويژه در روستاهاي كشورهاي كمترتوسعه يافته و درحال توسعه مطرح است. ناامني غذايي، به رفتار مصرفي و عوامل بسترساز آن بستگي دارد. سنجش ناامني غذايي باعث آشنايي محققان با عوامل موثر در رخ دادن ناامني غذايي بين خانوارهاي روستايي مي شود. پژوهش حاضر، با هدف بررسي و ارزيابي ناامني غذايي خانوارها در نواحي روستايي پرداخته شده است. نوع تحقيق كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي - تحليلي مي باشد. جامعه آماري تحقيق حاضر دهستان عوالان واقع در شهرستان كامياران است. تعداد نمونه لازم جهت تكميل پرسشنامه در سطح خانوارهاي روستاهاي موردمطالعه با استفاده از فرمول كوكران 269 خانوار تعيين شد. يافته هاي مربوط به طبقه بندي امنيت غذايي خانوارهاي مورد مطالعه نشان مي دهد، 26/37 درصد خانوارها داراي امنيت غذايي، 32/64 درصد خانوارها داراي ناامني غذايي بدون گرسنگي، 24/35 درصد خانوارها ناامني غذايي با گرسنگي متوسط و تنها 16/64 درصد خانوارها داراي ناامني غذايي با گرسنگي شديد مي باشند.