آسيب هاي زيست محيطي در توسعه گردشگري سكونتگاه هاي روستايي (مطالعه موردي دهستان تاسكوه)

امروزه گردشگري به عنوان يك پديده اثر گذار بر فرايند توسعه روستايي توجهات زيادي را به سمت خود جلب كرده است. اين پديده از جنبه هاي مختلف از جمله اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و اكولوژيكي اثرات شگرفي بر حيات روستا برجايمي گذارد. گردشگري و توسعه روستايي به طور متقابل به يكديگر وابسته اند . جاذبه هاي گردشگري (طبيعي و انساني) و توسعه توريسم مي تواند آثار مثبت و منفي بر سكونتگاه هاي روستايي داشته باشد .از اين رو بررسي و ارزيابي ظرفيت هاي گردشگري در توسعه گردشگري روستايي بايد به گونه اي باشد كه با محيط سازگار بوده و به افت كيفيت آن منجر نشود تا عامل اساسي در دستيابي به توسعه پايدار به شمار آيد. دهستان تاسكوه يكي از مناطق زيبا و ديدني شهرستان ماسال ميباشد كه هر ساله پذيراي گردشگران بسياري است. روش تحقيق در اين پايان نامه توصيفي تحليلي و جامعه آماري اين پژوهش از ساكنان محلي و مسئولين و گردشگران روستاهاي محدوده ي مورد مطالعه و با استفاده از جدول مورگان به تعداد 360 نفر مي باشد. روش گردآوري داده ها و اطلاعات روش كتابخانه اي و ميداني (پرسشنا مه – مشاهده) است. نتايج اين پژوهش نشان ميدهد كه توسعه گردشگري تاثيرات زيست محيطي فراواني برجا گذاشته كه مهمترين آنها تغيير كاربري زمين، افزايش زباله ها و از بين رفتن چشم اندازهاي طبيعي و تغيير معماري اين دهستان مي باشد.