نقش گردشگري خانه هاي دوم در تحولات سكونتگاه هاي روستايي مطالعه موردي: روستاي حسن ابدال شهرستان زنجان

هدف از تحقيق حاضر بررسي نقش گردشگري خانه هاي دوم در تحولات روستاي حسن ابدال مي باشد. نوع تحقيق كاربردي است. روش توصيفي - تحليلي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات در اين تحقيق به صورت كتابخانه اي و ميداني (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) مي باشد. جامعه آماري تحقيق، شامل همه خانوارهاي (بومي) روستاي حسن ابدال، شهرستان زنجان مي باشد، اين روستا در سرشماري سال 1390 ، داراي 95 خانوار و 300 نفر جمعيت مي باشد و با توجه به كم بودن خانوارها همه خانوارهاي به عنوان نمونه جهت تحقيق انتخاب شدند و جهت تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و استنباطي (آزمون كندال، آزمون t تك نمونه اي و ضريب همبستگي) استفاده شده است. يافته هاي حاصل از تجزيه و تحليل اطلاعات نشان مي دهد، در بين ابعاد مورد بررسي بعد اقتصادي با ميانگين 3/80 بيشترين تحول و بعد زيستمحيطي با ميانگين 2/23 كمترين تحول را از گسترش گردشگري خانه هاي دوم پذيرفته اند. بطوري كه در اين روستا هزينه ساخت مساكن جديد با وارد كردن مصالح جديد افزايش چشمگيري يافته است، قيمت اراضي روستا، هزينه هاي تجملاتي، اشتغال موقت كارگري، استفاده از نيروي كار روستا در ساخت و ساز بناي خانه، مشاغل جديد در منطقه، درآمد روستاييان، قيمت مسكن و دارايي ها افزايش يافته است همچنين، بين گسترش خانه هاي دوم و تحولات روستايي در ابعاد اقتصادي، اجتماعي، كالبدي و زيست محيطي در سطح 0.05 درصدآلفا رابطه معناداري وجود دارد.