نگاشت نهادي نظام نوآوري نانوفناورانه در بخش كشاورزي ايران (مطالعه موردي: اسناد و قوانين بالادستي مرتبط با توسعه فناوري نانو)

هدف كلي اين تحقيق، نگاشت نهادي نظام نوآوري نانوفناورانه در بخش كشاورزي ايران (مطالعه موردي: اسناد و قوانين بالادستي مرتبط با توسعه فناوري نانو) مي‌باشد. در اين تحقيق از پارادايم آميخته (تركيب پارادايم هاي اثبات گرايي (روش شناسي كمي) و تفسيري، انتقادي و ساختارگرايي (روش شناسي كيفي)) بهره گرفته شده است. جامعه آماري تحقيق در بخش كمي شامل سه گروه از محققان فعال در حوزه فناوري نانو در مراكز و مؤسسات تحقيقات ملي، اعضاي هيئت‌علمي فعال در حوزه فناوري نانو در دانشكده‌هاي كشاورزي دانشگاه‌هاي تهران، تربيت مدرس و فردوسي مشهد و محققان شركت‌هاي دانش‌بنيان كشاورزي فعال در عرصه نانو فناوري بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي متناسب، تعداد 405 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند كه جهت رتبه‌بندي كاركردهاي نظام نوآوري نانوفناورانه كشاورزي، مورد پيمايش قرارگرفته و اطلاعات آنها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. در بخش كيفي نيز با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي تماتيك، تعداد 23 مورد از اسناد و قوانين بالادستي، از طريق نرم‌افزار ATLAS.ti مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. درنهايت مشخص شد كه كاركردهاي نهادينه‌سازي (مقبوليت بخشي) و قانونمندسازي در حوزه توسعه نوآوري نانوفناورانه در بخش كشاورزي، هدايت و جهت‌دهي تحقيقات و نوآوري‌هاي نانو فناورانه در راستاي در حوزه كشاورزي و تأمين و تسهيل منابع (انساني و مالي) در راستاي توسعه نوآوري نانو فناورانه در بخش كشاورزي از لحاظ ميزان اهميت در رتبه‌هاي اول تا سوم قرار گرفتند ولي از لحاظ ميزان توجه فعلي از سوي اسناد و قوانين بالادستي به ترتيب اين كاركردها در رتبه‌هاي دوم، هفتم و اول قرار گرفتند.