كار كرد تكرار در اشعار سيمين بهبهاني

پس از كمرنگ شدن حضور سنتي وزن و قافيه در شعر و ورود مسائل و دغدغه هاي جديد به اين عرصه، ضرورت استفاده از ظرفيت ها و ابزارهاي مختلف براي بيان مفاهيم، بيش از گذشته احساس گرديد. شاعران كوشيدند با استفاده از عناصر متعدد، مفاهيم را به شكلي مطلوب به مخاطبان خود منتقل كنند؛ از جمله ي اين عناصر، استفاده از عنصر موسيقي برآمده از تكرار بود تكرار» اساس موسيقي شعر، نگرشي است به تأثير و زيبايي هاي آن، كه در اشعار سيمين بهبهاني نقش برجسته دارد. در شعر معاصر و بخصوص در اشعار سيمين بهبهاني نقش رديف و قافيه قابل انكار نيست و شاعر ضمن استفاده از اين موسيقي ها از موسيقي هاي بيروني نيز بهره جسته و به شعر خود غنا بخشيده است. اين مقاله بر آن است تا با تمركز بر همين مبنا ضمن نگرشي در كاركرد موسيقي شعر امروز، سهم مقوله ي تكرار را از اين رهگذر در ارتباط با معنا بخشي مورد توجه قرار دهد، نتايج بر آمده نشان مي دهد پديده ي تكرار در شكل هاي مختلف خود نه تنها به ملموس تر و عميق تر شدن انتقال معنا كمك مي كند، بلكه در وسعت بخشيدن به دايرهي معناي واژگان نيز دخيل است. روش تحقيق تحليلي است كه در اين جستار با بهره گيري از منابع موجود و دريافت هاي شخصي به تحليل مطالب پرداخته مي شود.