اهميت نقش ترويج و آموزش كشاورزي در ارتقاء سلامت حرفه اي كشاورزان

امروزه قدرت كشورها و سازمان ها را سرمايه مادي، ماشين‌آلات و تجهيزات رقم نمي‌زنند بلكه نيروي انساني كارآمد و خلاق تعيين‌كننده قدرت و توان رقابتي سازمان ها و كشورهاست. بزرگترين مزيت نسبي در دنياي رقابتي آينده سرمايه انساني كشورها و سازمان ها خواهد بود. سرمايه انساني يكي از مهم ترين ثروت هاي هر كشوري محسوب مي گردد و حفظ و صيانت از اين سرمايه عظيم و سلامتي آن ضرورتي غير قابل انكار است كه در اين ميان بهداشت و سلامت به عنوان جزيي از سرمايه انساني، اثر مثبتي بر بهره وري دارد. ﺑﻬﺮه وري ﻧﻬﺎﯾﯽ در هر بخشي ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻧﻈﯿﺮ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻓﺮد (ﺳﻼﻣﺖ، زﻣﺎن اﻧﺠـﺎم ﮐـﺎر و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎي ﺟﺴﻤﯽ و روﺣﯽ)، ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻓﻦآوري ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﻮد. در اين رابطه تمركز ترويج و آموزش در بخش كشاورزي تنها بر عوامل توليد و فناوري است. بدون در نظر گرفتن ويژگي هاي فرد نظير سلامت و بهداشت كار كشاورزان. اين در حالي است كه كشاورزان به-عنوان با ارزش ترين سرمايه بخش كشاورزي در معرض طيف وسيعي از خطرات و حوادث ناشي از كار قرار دارند. به طوري كه كشاورزي به عنوان پرحادثه ترين مشاغل دنيا شناخته شده است. لذا هدف اين مطالعه بررسي اهميت نقش ترويج و آموزش كشاورزي در ارتقاء سلامت حرفه اي كشاورزان است. روش تحقيق اين مطالعه به صورت توصيفي – تحليلي و روش گردآوري اطلاعات به صورت كتابخانه اي ميباشد. نتيجه گيري مي شود كه ترويج و آموزش كشاورزي با توجه به توانايي ها و استعدادهايي كه در زمينه ارتباط با كشاورزان و جامعه روستايي دارد مي تواند در كاهش حوادث و خطرات ناشي از كار به درستي ايفاي نقش نمايد و سلامت حرفه اي كشاورزان را ارتقاء دهد.