بررسي تاثير ابزارهاي آموزش بر سطح دانش و نگرش گردشگران محيط هاي طبيعي (مطالعه موردي: مناطق گردشگري شهرستان بوكان)

انسان و طبيعت تركيبي جدايي ناپذيرند، در اين ميان آموزش محيط زيست، يكي از مهمترين روشها در حفاظت طبيعت بوده كه هدف از آن، پيدا كردن بهترين شيوه ارائه مطالب ، نحوه فعاليتها و اجراي ساختاري است كه زمينه ساز افزايش آگاهي هاي محيط زيستي در جامعه باشد. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير ابزارهاي آموزشي راهنماي گردشگري بر سطح دانش و نگرش گردشگران ميباشد. به همين جهت از يك تور گردشگري درباره هدف تحقيق استفاده شد و 03 نفر با استفاده از دو روش بروشور و راهنماي انساني، در تور گردشگري مورد نظر شركت داده شدند و پيامدهاي وارده بر سطح دانش، نگرش آنان مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان ميدهد كه، مشاركت در اين فعاليت محيط زيستي منجر به افزايش دانش افراد و تغييرات در نگرش آنان شده است. از نظر تاثير نوع ابزار آموزشي نيز كه يكي از جنبههاي اصلي اين تحقيق است، نتايج نشان ميدهد كه تفاوتي ميان دو الگوي آموزشي نامبرده، از نظر تاثيرگذاري بر سطح دانش ونگرش مشاركت كنندگان وجود ندارد.