بررسي ميزان تمايل مردم شهر خورموج به فعاليت هاي گردشگري

امروزه تمايل به سفر و تفريح از اصلي ترين نياز هاي بشري بشمار مي رود، كه در قالب فعاليت هاي گردشگري نمود پيدا مي كند. ميزان اين علاقه مندي به گردشگري در همه كشورها يكسان نيست. بسياري از كشورهاي جهان به صنعت و فعاليت جهانگردي به گونه اي مي نگرند كه ما به صنعت نفت مي نگريم. ولذا سياست ها، راهبرد ها و برنامه ريزي جهت فعاليت هاي گردشگري از چالش هاي مهم فكري جامعه علوم انساني است ؛ بدين سبب مورد توجه رشته هاي مختلف علمي قرار گرفته است.هدف اين تحقيق سنجش ميزان علاقه و تمايل مردم شهر خورموج به گردشگري و گذران اوقات فراغت و نقش گردشگري در زندگي مردم، همچنين شناخت عوامل موثر بر گرايش مردم شهر خورموج به گردشگري مي باشد. روش تحقيق توصيفي _ تحليلي است .ابتدا با بررسي متون و مباني نظري موجود در زمينه گردشگري به استخراج مولفه هاي عوامل موثر بر گرايش به فعاليت هاي گردشگري پرداخته شد.سپس بر اساس آن داده هاي مورد نياز ، با استفاده از پرسشنامه سرپرستانخانوار تعداد 092 نفر و مصاحبه با مسولين بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss استفاده گرديد.براي تحليل داده ها نيز از آزمون تك نمونه اي بهره گرفته شد.نتايج تحقيق نشان داد .در خصوص اين سوال كه آيا ساكنان شهر خورموج تمايل زيادي به گردشگري دارند يانه؟ از مولفه هاي تمايل به فعاليت گردشگري ،تحليل واريانس يك طرفه انجام گرفت و با ادغام كردن compute كردن اين مولفه ها مشخص شد خانوارهاي شهر خورموج تمايلات بالايي به گردشگري دارند. دومين سوالي كه در اين تحقيق مطرح است ،اينكه آيا بين تمايلات مردم در محلات مختلف ،تفاوت ديده مي شود ؟تحليل واريانس يك طرفه نشان داد، از بين 11 مولفه ا ي كه آزمون تحليل واريانس يك طرفه انجام گرفته در 9 مولفه تفاوت معني دار وجود داشته و در 4 مولفه تفاوت معني دار نيست و اين يعني مردم شهر خورموج به گردشگري تمايل بالايي داشته ولي گردشگري در محلات مختلف متفاوت است كه تفاوت معني داري بين نواحي مختلف شهر وجود دارد.