«تجلي و كار كرد عناصر قرآني در اشعار موسوي گرمارودي»

موسوي گرمارودي به عنوان يكي از آغاز گران شعر آييني در سبك نو است. او جز آن دسته از شاعران نسل انقلاب است كه به دليل انس با فرهنگ قرآني و ديني، انديشه ديني و قرآني در شعرش غالب است. پژوهش حاضر به بررسي و تحليل عبارات قرآني در اشعار موسوي گرمارودي مي پردازد. بدين منظور، انواع سطوح مختلف تأثير پذيري شاعر از آيات قرآني، واكاوي شده و منظور شاعر از بهره گيري از اين عناصر قرآني و كاركرد آن بيان شده است. تحقيق در پي پاسخ دادن به اين پرسش است كه سبك تأثيرپذيري شاعر از قرآن چگونه و در چه سطحي است. با توجه به بررسي هاي به عمل آمده محرز شد كه تأثير پذيري واژگاني، تضميني و بر آيندسازي، بيشترين بسامد را در اشعار موسوي گرمارودي دارند كه نشان دهنده اصالت سبك شاعر در امر تأثيرپذيري از قرآن در اين حيطه است. اين تحقيق به شيوه استقرايي و از نظر ابزار و ميدان تحقيق به صورت كتابخانه اي است.